Poznajmy się: DPS i WTZ w Rzadkowie

Dom Pomocy Społecznej w Rzadkowie jest przeznaczony dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. Powołano go do życia 1 lipca 1990 roku. Dysponuje 66 miejscami etatowymi i ma charakter koedukacyjny. W chwili obecnej mieszka w nim 61 chłopców i mężczyzn oraz 5 młodych kobiet. Są to osoby z niepełnosprawnością intelektualną oraz różnymi schorzeniami sprzężonymi. 

Dom jest położony w dolinie Noteci, na jednym z malowniczych wzgórz morenowych. Znaczne oddalenie od dróg szybkiego ruchu, lasy i cisza zapewniają spokój i relaks jego Mieszkańcom. Celem nadrzędnym funkcjonowania Domu jest optymalne usamodzielnienie i uniezależnienie od pomocy innych każdego Mieszkańca. Najwyższą formę osiągnięcia tego celu stanowi usamodzielnienie, czyli zamieszkanie poza terenem DPS. W roku 2002 usamodzielnione zostały dwie osoby, które w chwili obecnej żyją bez nadzoru placówki. Personel merytoryczny intelektualnie oraz społecznie usprawniania Mieszkańców Domu poprzez ciekawe formy i metody pracy. Dają one Mieszkańcom możliwość rozwoju, a także usamodzielnienia. Formy terapii stosowane w Domu, to: terapia pracą, terapia zajęciowa, terapia ruchem, hipoterapia, hydroterapia, arteterapia, muzykoterapia, biblioterapia.

Mieszkańcy funkcjonują w ośmiu grupach – liczących od 6 do 10 osób. Każda grupa jest samodzielna pod kątem odpowiedzialności za zajmowane przez siebie terytorium, pranie, spędzanie czasu wolnego oraz organizację wypoczynku. Alternatywną formą pobytu w Rzadkowie są mieszkania samodzielności, w których przebywają 23 osoby. Mieszkania mają trzy- i dwuosobowe pokoje, kuchenkę podręczną, bądź jadalnię z aneksem kuchennym, łazienki i podręczne pralnie. Przebywające w nich osoby większość czynności wykonują samodzielnie. Mieszkańcy w miarę indywidualnych możliwości podejmują zatrudnienie poza placówką.

Mieszkańcy realizują obowiązek szkolny oraz biorą udział w zajęciach organizowanych przez działający przy Domu Warsztat Terapii Zajęciowej. Dom współpracuje ponadto ze stowarzyszeniami, których ideą jest wspomaganie pracy na rzecz osób z niepełnosprawnością. 

- Każdego roku staramy się organizować na terenie Domu ciekawe imprezy okolicznościowe i turystyczne, albo spotkania o charakterze integracyjnym – mówi Sabina Michniewicz, dyrektor DPS w Rzadkowie. - Oswajamy smoka, puszczamy latawce, organizujemy zabawy plenerowe, karnawałowe, obozy, biwaki, jasełka, przedstawienia muzyczne i artystyczne, a także spotykamy się z rodzinami, przyjaciółmi czy uczniami zaprzyjaźnionych szkół.

Warsztat Terapii Zajęciowej przy Domu Pomocy Społecznej w Rzadkowie utworzono 1 grudnia 2003 roku. Jest placówką dziennego pobytu, w której prowadzi się terapię dla 35 osób z niepełnosprawnością z powiatu pilskiego, w tym dla 10 Mieszkańców Domu. Działalność Warsztatu skupia się na rehabilitacji społecznej, zawodowej i zdrowotnej. Głównym zadaniem Warsztatu jest stworzenie Uczestnikom warunków do prowadzenia przez nich niezależnego i aktywnego życia oraz podjęcia zatrudnienia na otwartym lub chronionym rynku pracy.

Działalność merytoryczna Warsztatu odbywa się w siedmiu pracowniach: gospodarstwa domowego, artystycznej, społecznej, rzemieślniczej, ogrodniczej, krawieckiej i komputerowej. Instruktorzy terapii, psycholog i technik fizjoterapii prowadzą zajęcia indywidualne oraz grupowe, za pomocą technik terapii zajęciowej. W pracy z Uczestnikami wyznaczone są następujące cele:

- optymalne uniezależnienie fizyczne i psychiczne Uczestników od pomocy innych osób lub instytucji, co umożliwi prowadzenie przez nich satysfakcjonującego, aktywnego życia osobistego i społecznego,

- osiągnięcie szerokiej gamy umiejętności radzenia sobie w czynnościach codziennych oraz życiu społecznym, możliwie najwyższe poszerzenie wiedzy ogólnej,  

- rozwój zainteresowań i upodobań w zakresie preorientacji zawodowej i różnych form spędzania wolnego czasu; nabycie wiadomości i umiejętności zawodowych oraz wykształcenie cech kierunkowych umożliwiających podjęcie optymalnej formy aktywności zawodowej,

- uzyskanie podstawowej wiedzy prawnej i znalezienie odpowiedniej formy aktywności zawodowej lub innej możliwości prowadzenia aktywnego, satysfakcjonującego życia,

- kształtowanie prawidłowej opinii środowiska społecznego na temat możliwości funkcjonowania osób niepełnosprawnych.