Dziś, 3 października 2025 roku, na budynku Szkoły Podstawowej nr 7 w Pile uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową, upamiętniającą wydarzenia z 3 października 1952 roku – datę szczególną w historii miasta i pilskiego garnizonu wojskowego.
To właśnie tego dnia, równo 73 lata temu, na pilskim lotnisku wylądował pierwszy polski samolot wojskowy, rozpoczynając trwającą blisko pół wieku obecność jednostek lotniczych Wojska Polskiego w naszym mieście.
W miejscu, gdzie dziś mieści się SP nr 7, w latach 1952–1957 funkcjonowało dowództwo 6. Pułku Lotnictwa Szturmowego oraz 16. Dywizji Lotnictwa Szturmowego. Budynek służył wówczas jako zaplecze szkoleniowe i zakwaterowanie dla pilotów, mechaników oraz personelu technicznego. Od 1957 roku obiekt został przekazany na potrzeby oświaty – tak powstała Szkoła Podstawowa nr 7.
Dzisiejsza uroczystość była nie tylko okazją do symbolicznego powrotu do ważnych dla miasta wydarzeń sprzed dekad, ale przede wszystkim wyrazem szacunku i pamięci o tych, którzy stali na straży polskiego nieba. W wydarzeniu udział wzięli przedstawiciele władz samorządowych, byli żołnierze pilskiego garnizonu zrzeszeni w Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Piły.
Tablica pamiątkowa została ufundowana z inicjatywy członków pilskiego oddziału Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Ma ona przypominać młodszym pokoleniom o bogatej historii lotnictwa wojskowego w naszym mieście oraz o wkładzie, jaki wojsko wniosło w rozwój Piły i bezpieczeństwo Polski.
Historia pilskiego garnizonu wojskowego to nie tylko lotnictwo. Przez dziesięciolecia funkcjonowały tu także jednostki łączności, jednostki budowlane, a także Wyższa Oficerska Szkoła Samochodowa. Wiele rodzin pilan ma wśród swoich bliskich byłych żołnierzy – wojskowi od zawsze stanowili ważną część lokalnej społeczności.
Obecność Wojska Polskiego w Pile zakończyła się symbolicznie pod koniec 1997 roku, gdy z lotniska odleciał ostatni samolot SU-22, zamykając tym samym 46-letni rozdział historii polskiego lotnictwa w mieście.
Dzisiejsze wydarzenie było więc nie tylko formą uczczenia przeszłości, ale także wyrazem troski o pamięć historyczną i tożsamość lokalną.